Edward Janusz
Edward Janusz urodził się 19 października 1850 r. we Lwowie. Po rezygnacji ze studiów wstąpił do armii austriackiej, ostatecznie jednak zdecydował się na wybranie zawodu fotografa. Dokładnie 1 lipca 1886 r. zakład fotograficzny Edwarda Janusza został otwarty w podwórzu kamienicy nr 18 przy ul. Sandomierskiej (od 1910 r. – ul. Grunwaldzka) w Rzeszowie. Sprzęt, wyposażenie i odczynniki sprowadzano z Wiednia, a w urządzanie nowego zakładu zaangażowana była Leopoldyna Krause - fotografka pochodząca z austriackiego Raabs i przyszła żona Janusza.
Zakład, który razem prowadzili szybko zdobył uznanie rzeszowian, a w dobrym tonie było mieć portret „od Janusza”. Renomy firmie przysporzyło wydanie w 1898 r. kolekcji kart korespondencyjnych z widokami Rzeszowa i napisami w języku polskim, a prawdziwym ukoronowaniem zawodowej działalności Edwarda Janusza było nadanie mu w 1898 r. tytułu cesarsko-królewskiego nadwornego fotografa w dowód uznania wysokiego poziomu jego fotografii.
Edward Janusz był znany również ze swojej pracy społecznej. Cieszył się w mieście ogólną sympatią i poważaniem. Był jednym z założycieli Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół” w Rzeszowie. Angażował się we wszystkie ważniejsze dla miasta przedsięwzięcia, m. in. w prace komitetu budowy pomnika Tadeusza Kościuszki na rzeszowskim rynku. Pod koniec życia choroba mocno ograniczyła jego możliwości twórcze. Zmarł 3 marca 1914 r. i został pochowany na rzeszowskim cmentarzu Pobitno.
Prowadzeniem zakładu po jego śmierci zajęła się wdowa Leopoldyna wraz z dziećmi. Zakład istniał nieprzerwanie do lat 90., kiedy to prowadząca go spółdzielnia fotografów uległa ostatecznej likwidacji.
Negatywy szklane
Kolekcja 1878 negatywów szklanych Edwarda Janusza i Rodziny to najcenniejszy zbiór w fotograficznym archiwum Galerii. Negatywy datowane są na okres od lat 90. XIX w. do lat 40. XX w. Przedstawiają ważne wydarzenia i uroczystości z Rzeszowa, a także ówczesny wygląd miasta, scenki rodzajowe i portrety mieszczan – w tym wiele portretów rodzinnych. Znaczną część zbioru stanowią fotografie dokumentujące życie codzienne rodziny Januszów.
Bardzo cenną grupą negatywów są te przedstawiające architekturę Rzeszowa sprzed ponad wieku, w szczególności Zamku Lubomirskich (przed przebudową), budynku ratusza miejskiego (zarówno przed jak i po przebudowie), rzeszowskich kościołów, willi, szkół, okazałych gmachów Banku Austro-Węgierskiego i Kasy Oszczędności na ul. 3 Maja czy Towarzystwa Gimnastycznego „Sokół
Negatywy wykonane zostały w technice żelatynowo-srebrowej na szklanych płytkach. Format negatywów jest zróżnicowany, od 4,5 x 6 cm do 13 x 18 cm. W 2018 i 2019 r. cały zbiór został poddany procesowi konserwacji, a w 2022 r. szczegółowej kwerendzie oraz kompleksowej digitalizacji.
